Tulpen uit Amsterdam

Op de "mother tongue day" liet Nederland zich van zijn beste kant zien met een prachtig lied : "Tulpen uit Amsterdam.

Trip naar Cam Thuy

Afgelopen weekend om zeven uur werd ik verwacht op Dang Tang Mai. Thuis was alles nauwgezet voorbereid. Mama gaat één nachtje weg! Samen met 3 andere leden van het CAC (Community Aid Committee van de Hanoi Women Group), profesor Quynh and zijn assistente reden we om kwart over zeven weg. Tegen half twaalf kwamen we aan in Tanh Hoa city, waar we na koffiegedronken te hebben, door het hoofd van het provinciaal ziekenhuis werden ontvangen. En Vietnam zou Vietnam niet zijn als deze man geen speech voorbereid zou hebben. Vanaf Tanh Hoa ging de reis verder met twee auto's van het ziekenhuis (een voor ons en een voor een team van het ziekenhuis).

Het was een genot door dit prachtige landschap te rijden. Helaas werd er niet gestopt voor foto's. Onze begeleiders zagen de schoonheid ervan waarschijnlijk niet (meer). Ik waande me af en toe in de Novib kalender en o wat was ik graag gestopt om de schoonheid te proberen te vangen in een foto. De mannen en vrouwen die op het veld bezig waren met het omploegen van het land en het planten van de jonge rijstplanten (prachtig groene kleur heeft jonge rijst) met op de achtergrond bergen zoals in Halong Bay. Echter als jongste van de groep zaten Amanda en ik op de achterste bank en om uit de auto te komen moest eerst alle bagage eruit en moesten wij via de achterdeur de auto uit klimmen. En alhoewel we dan de jongste van de groep waren, piepjong zijn we nu toch ook niet meer en echt lenig ook niet.

Wel werd er uitgebreid gestopt bij de "grot van de heilige vis". We waren hier niet de enige die kwamen kijken naar deze bijzondere vissen die volgens de legende niet gegeten mogen worden daar dit ongeluk zou brengen. Na vijven schijnen de vissen de grot in te verdwijnen.

Toen we dachten terug te lopen naar de parkeerplaats, bleek dat we in het dorpshuis verwacht werden waar het dorp zich in traditionele kleding gestoken had en voor ons gingen dansen.

De nacht brachten we door in een hotel in Cam Thuy. Bij het avondeten stond er een vis op het menu die wij verdacht veel vonden lijken op de vis die overdag gezien hadden... Na de thee werden we naar onze kamer "gestuurd". Margret, een van de CAC leden, vroeg zich af of we soms iets verkeerds gezegd hadden. Zij had verwacht nog meegenomen te worden naar de Karaoke bar. Maar helaas mijn eerste Karaoke ervaring dus weer gemist. Maar misschien hadden de mannen andere plannen waar ze ons niet bij konden gebruiken...

De volgende ochtend woonden we de training over het gebruik van de "Birthing Kit". In deze geboorte kit zit het hoogste nodige voor een veilige thuisbevalling (een plastic zeil, plastic handschoenen, zeep, jodium, scheermesje voor doorsnijden navelstreng, navelklem, wat watjes en gaasjes). Vrouwen krijgen deze kit ergens in de zevende maand bij een bezoek aan de vroedvrouw. Een bezoek aan de vroedvrouw hier is even wat anders dan wij gewend zijn. Van privacy is geen sprake en meer dan even luisteren of het hartje klopt en voelen van de buik is er niet bij. Wij waren verbaasd dat er niks werd opgeschreven, zelfs het gewicht van de vrouw niet. Misschien een goed project voor Unicef, een zwangerschapsboekje.

Voor meer informatie over de Birthing Kit Foundation: http://www.birthingkitfoundation.org.au/

Voor meer foto's kijk op: http://picasaweb.google.com/liekeberghauser/CACTripCamThuy#