Trip naar Malawi

Dorpje in Malawi

Na Livingstone en de Kafue, South Luangwa, en Lower Zambezi parken in Zambia wordt Malawi onze eerste regionale road trip. In een rechte lijn rijdend vanuit Lusaka naar het oosten, via Chipata aan de Zambiaanse grens (na bijna 600 kilometer), de Malawiaanse hoofdstad Lilongwe (nog zo’n 150km erbij), en de districtsstad Salima (weer 120km), de laatste 25km over een pad slingerend door de dorpen, bereikten we de oever van een smalle rivier die uitmondt in het reusachtige Lake Malawi. Dit alles in twee dagen want het kost al zo’n acht uur om naar Chipata te rijden. De tweede dag vorderden we ook wat traag na oponthoud aan de grens – formulieren, onduidelijke procedures – en diverse opgeworpen road blocks bemant door gemoedelijke en minder gemoedelijke politie en andere verkeersambtenaren.

Zwembad bij de Blue Zebra lodge

We hebben gereserveerd bij de Blue Zebra lodge op Nankoma eiland dat deel uitmaakt van een groep van drie kleine eilandjes (de Marelli archipel) in een beschermd natuurpark. De auto geparkeerd in het dorp en dan opgepikt door een klein uitgevallen motorboot. Al snel bleek waarom: de waterstand heel laag en zelfs dit kleine vaartuig liep meermalen vast op de bodem en moest dan door de vier man sterke bemanning worden los getrokken. Eenmaal op het meer bleek het – naderend slecht weer – al stevig te waaien en werd het een redelijk hachelijke overtocht! Dan worden we met sap van apebrood vruchten (uit de baobab boom) opgevangen door het Franse stel dat de lodge beheerd. De lodge is eigendom van de Griekse eigenaar van Farmers World, een groot Malawiaans bedrijf. Net als in Zambia is er in Malawi een groep vaak genaturaliseerde Griekse en Cypriotische migranten die in de jaren 60 en 70 arriveerden en, net als de migranten uit India en meer recent uit China, geld verdienen in (detail)handel. Het mooiste huis op het eiland is voor de eigenaren zelf.  Als gasten slapen we in zogeheten tented-chalets: grote kampeertenten op betonnen ondergrond en met een dak van stro op houten palen. We blijken overigens de enige gasten en daarom exclusieve aandacht. Het verblijf is heerlijk. We snorkelen in de baai en voelen ons als in een aquarium, omringd door cichlides – kleurige visjes – waar Lake Malawi bekend van is.

Snorkelen

We maken een boottocht met de beheerders om nijlpaarden te zoeken, en vinden die ook.  Dit keer met de grotere boot waarop iedereen zich een stuk veiliger voelt. 

Kayaken 

Als we tegen het eind van de dag zoeken naar de otterfamilie zwemt er een krokodil door de baai, toch ook op de plaats waar we eerder zwommen. En Tineke en Lieke’s pad wordt gekruist door een groene mamba. Naast deze gevaarlijke dieren, zijn het vooral de vogels die het bezoeken van dit eiland zo'n feest maken.

Op de weg terug naar Lilongwe bezoeken we katholieke missie van Mua waar de paters een museum hebben ingericht over de verschillende etnische groepen in Mali en hun relikwieën. Een rariteiten kabinet van drie kamers waardoor we een enthousiaste rondleiding krijgen. Met de extra kilometers door het Malawiaanse binnenland zien we hoe dichtbevolkt het hier is, zeker in vergelijking met Zambia, en dat bijna al het land wordt bewerkt. Qua leefomstandigheden lijkt het veel op Zambia – we weten ook dat er veel armoede is in Malawi. Wat is de potentie van ons soort lodges om dat te veranderen? In ieder geval veel lokaal personeel bij Blue Zebra. In Lilongwe proberen we een indruk te krijgen van het leven in de hoofdstad en zijn we geïmponeerd door het wildlife centre, midden in een park in de stad, waar gewonde en verwaarloosde dieren worden voorbereid op een terugkeer in de natuur. Zelfs apen uit Nederlandse dierentuinen verblijven er, circusdieren uit Duitsland en een eenogige leeuw uit Roemenie. Niet alle dieren kunnen terug en sommigen genieten er van hun oudedag.

Op de terugweg nog hevige regens in zowel Malawi als Zambia en na 1850km weer thuis aan Sable Road.