Nieuwe start

 

Een lange reis met verrassend vrolijke kinderen (Paul had ze vooraf lekker gemaakt door over de vele films en spelletjes te vertellen) bracht ons van Kuala Lumpur naar Hanoi. Diep onder de indruk van de luxe van het vliegveld van Kuala Lumpur, viel de aanblik van het vliegveld en de toilet in Hanoi weer vies tegen.

We verblijven momenteel in een gemeubeld appartement. Het blijkt stof- en miervrij, lakens worden elke dag vervangen, wat een luxe. Het zwembad, de speeltuin, de speelkamer en sportvelden zijn zeer welkom daar we slechts een beetje speelgoed en een paar spelletjes bij ons hebben. Ontbijt wordt 's ochtends geserveerd in een grote zaal. Het is een soort van lopend buffet wat prachtig klinkt, maar met drie kinderen verre van ideaal is. Je blijft heen en weer lopen om ze te voorzien van wat te eten en drinken en je zelf nauwelijks toekomt aan je eigen ontbijt. Wat dat betreft is die ontbijttafel waar alles op staat wat je nodig hebt toch beter.

Enkele dagen verder:
Paul is weer aan het werk en de kinderen zijn begonnen met hun school. De eerste dag zat vooral ik met dikke wallen aan het ontbijt, waarom maak ik me drukker dan hen over hun eerste schooldag. Daar doe ik toch iets fout. Noa gaat naar UNIS, een UNITED NATIONS internationale school en vind haar draai erg makkelijk. Annique en Thomas breng ik naar "Rainbow school". Annique treft het met een klas vol Nederlandse kinderen en voelt zich er al snel thuis. Thomas daarentegen heeft meer moeite en wil veel liever bij zijn moeder blijven. Ik pendel heen- en weer tussen ons huis, waar onze spullen inmiddels staan en begin met het inrichten en de school.