Rijden op een buffel

Annique had dit weekend een wel heel bijzonder verjaardagsfeestje, namelijk rijden op een buffel. Wat een fantastisch idee! Voor Annique was het kalfje al groot genoeg, Noa, Lara en Sacha gingen uiteraard wel op de grote buffel.

Bloemen en plakband

Dit weekend kocht ik bloemen. Zeer tevreden dat ik de prijs in vietnamees kon vragen en zo waar ook het antwoord kon verstaan was ik heel trots dat ik ze voor 1/3 kocht van wat ik vorige keer betaalde. Eenmaal thuis ontdekte ik echter dat het niet erg verse rozen waren. Om elke roos blijkt een plakbandje te zitten zat om te voorkomen dat ze uitkomen.Waar je allemaal al niet op moet letten...

"Made in Vietnam"

Daar het weer begint te veranderen en ik niet genoeg kleding voor de kinderen heb ga ik er deze week op uit samen met een Duitse vriendin. Achterop haar brommer gaan we de stad in om eens te kijken wat er zoal in de "Made in Vietnam" winkels te vinden is. Ik heb er al veel over gehoord en gelezen, maar nu eindelijk zelf op onderzoek uit.

Zigzaggend door het centrum van Hanoi, gaan we van winkel naar winkel. Het zijn stuk voor stuk hele kleine winkeltjes vol kleding van onder andere Gap, de Hema, Zara, Esprit die hier (of in de regio) wordt gemaakt. De kans op slagen is niet zo groot daar er vaak maar een of twee maten van een model te vinden is, een deel van de kleding niet in de rekken hangt en je dus afhankelijk bent van het humeur van het personeel of dit uit die zak gehaald kan worden, maar als je iets vind dan kost het geen hap. Uiteindelijk vind ik wel een paar leuke dingen, dat scheelt weer wat kilo's voor de opa's en oma's!

Pepernoten bakken

Terwijl Paul zich tegoed doet aan hond, paard en gefrituurde bijen, bereiden wij thuis de komst van Sinterklaas voor door pepernoten te bakken. Daar we de zowaar in een huis met schoorsteen wonen, die het niet doet, maar nu dan toch een functie, willen de kinderen dit weekend uiteraard hun schoen zetten. De meiden maken prachtigste kleurplaten voor sinterklaas en Noa zorgt ook nog voor een wortel voor het paard van sinterklaas. Ook de Nederlandse school helpt mee tradities in ere te houden door de komst van Sint uitgebreid te bespreken. De kinderen komen thuis met het nieuws dat de pepernoten nat zijn geworden door de recente overstromingen in Hanoi en Sint erg koude tenen heeft. Vandaar dus het bakken van eigen pepernoten. Ook ligt er een paar warme sokken zijn klaar bij de schoenen voor Sinterklaas. Leuk om te zien hoe serieus Noa en Annique het allemaal nemen.

Mission to the North of Vietnam

Recently, I made a first trip to the northwestern mountain provinces of Viet Nam. I participated in a mission of the Government’s Ethnic Minority Committee together with a couple of people from embassies and the World Bank. It was all part of a review of the program for ethnic minorities. Viet Nam has some 50 different ethnic groups. The minorities only make up some 10% of the population but more than half of the ethnic minority people live under the national poverty line. In North Vietnam they mostly live in remote mountainous areas, do not speak Vietnamese, and practice subsistence agriculture; they cultivate rice on terraces, as well as some corn and cassava. The northern provinces are frequently hit by floods, cold weather, and storms which makes life difficult and people vulnerable. This is a rather sharp contrast with the beautiful green hills and mountains we drove through on our trip. Up in the mountains it was very cold (5-10 degrees at night) and it had been a long time I had not experienced such chilly weather. We stayed in some of the tourist villages but also in small district towns were the local authorities received us with hospitality. This meant lots of drinking! During lunch as well as dinner. Rice wine, which tastes like jenever. Impossible to refuse the multiple toasts. Oh, you have 3 children … let’s toast to that. Oh, you work with UNICEF …. The food also was special: mostly delicious vegetables, chicken, shrimps but also turtle meat, eel, horse and dog meat, black chicken and fried or boiled bees (which I all tried) and baby duck from the shell (which I politely refused)! Everything washed away with more rice wine. And then back to work in the afternoon. Mostly long meetings but also walks through villages and an occasional chat with a farmer or some children. These type of encounters were not favored though by the authorities who preferred we stayed in meetings. A fascinating trip altogether – and certainly a region to visit with the family as well.

Annique vier jaar

Voor jou geen prinsessen meer! Een piratenfeest moet het worden. De voorbereidingen zijn al dikke pret. Paul en Noa tekenen een prachtige schatkaart, die ze in stukjes in ballonnen verstoppen. Het doorprikken van de ballonen bleek een grote hit. Annique zelf vindt het allemaal zo spannend dat ze pas kan gaan genieten als ze met haar piratenvrienden lekker boven mag gaan spelen terwijl de ouders beneden een biertje of wijntje drinken. 

Halloween in To Ngoc Van

Elk jaar blijkt er in onze wijk Halloween te worden georganiseerd. Dit willen wij ook wel eens meemaken. Paul heeft ons huis zelfs opgegeven voor "trick and treat"" zonder precies te weten wat dit inhoud. Vlak voor de grote dag, zit hij wel even met zijn handen in zijn haar. Wat te doen? Hij besluit zich te verkleden als spook en de kinderen op te wachten op een ladder achter onze poort. Ik zorg voor snoep, wat sneller op blijkt te gaan dan gedacht daar hij in eerste instantie de kinderen zelf snoep laat pakken in plaats van hen met mate snoep te geven. Maar hij leert snel! Terwijl Paul spookje speelt, loop ik met de kinderen door de wijk en kijk met ogen uit. Mensen hebben hun huizen prachtig versierd en verbouwd. Soms moet je zelfs door een donkere tunnel naar binnen kruipen. De kinderen lijken nauwelijks oog te hebben voor al de mooie versieringen maar des te meer voor al het snoep. Toch wil vooral Annique de weken na Halloween niet meer alleen naar boven. Al dat gegriezel heeft dus toch meer indruk gemaakt dan ik dacht.