Afgelopen zaterdag trouwde onze hulp Hân. Om half elf werden we verwacht in een restaurant in de botanische tuin. Om half twaalf zaten we in een zaal vol vietnamezen aan de lunch. De kinderen, die veel te weinig geslapen hadden hingen meer dan ze zaten. Nu kunnen zij ook niet echt enthousiast worden van vietnamees eten. Ons smaakte het wel prima. Fijn is dat het allemaal heel vlot gaat hier, geen speeches, geen verschillende gangen. De tafel wordt gewoon vol gezet met alles wat er is en als je klaar bent ga je ook weer naar huis.
Thuis iedereen (zeer tegen hun zin) in bed gelegd. Maar ondanks wat protesten heeft iedereen toch even geslapen. 's Middags waren we bij Hân thuis uitgenodigd. Met een kopje thee wachten we op de bruidegom en zijn familie die Hân thuis kwamen halen. Annique en Noa vonden het opmaken van Hân wel interessant. Na aankomst van de bruidegom, trokken de familie's zich heel even terug. Hân kreeg een prachtige gouden ketting en armband overhandigd van haar moeder en er werden allerlei foto's gemaakt. Daarna vertrokken ze naar zijn huis.
Thuis iedereen (zeer tegen hun zin) in bed gelegd. Maar ondanks wat protesten heeft iedereen toch even geslapen. 's Middags waren we bij Hân thuis uitgenodigd. Met een kopje thee wachten we op de bruidegom en zijn familie die Hân thuis kwamen halen. Annique en Noa vonden het opmaken van Hân wel interessant. Na aankomst van de bruidegom, trokken de familie's zich heel even terug. Hân kreeg een prachtige gouden ketting en armband overhandigd van haar moeder en er werden allerlei foto's gemaakt. Daarna vertrokken ze naar zijn huis. Daar zijn wij er tussen uitgeglipt omdat de kinderen een feest hadden. Paul is 's avonds ons kado nog gaan brengen. Om zeven uur bleek hij al te laat voor het eten. De bruidegom, een vietnamees die in Tjechië werkt, ontdekte tot zijn vreugde dat hij met Paul duits kon spreken. En nu maar afwachten hoe lang Hân nog bij ons blijft.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten